De schuldenaar is in verzuim indien hij niet binnen de voorgeschreven termijn heeft betaald.
Dit artikel is met ingang van 1 juli 2009 ingevoegd bij wet van 25 juni 2009, Stb. 264 (wetsvoorstel 29 702).
VO = VvW
Tekst RvS = VvW
VvW = Eindtekst [4.4.2.1]
Memorie van toelichting
[29 702, p. 45-46]
Deze bepaling regelt het tijdstip waarop de schuldenaar geacht wordt in verzuim te zijn. Met het begrip «verzuim» is aangesloten bij artikel 6:81 e.v. BW. De regeling is vooral van belang voor het bepalen van het begin van de termijn waarover wettelijke rente moet worden betaald, maar het verzuim heeft ook andere gevolgen. Zo kan het bestuursorgaan eerst een aanmaning sturen wanneer het verzuim is ingetreden.
Het verzuim ontstaat wanneer de schuldenaar niet tijdig heeft betaald. Een dergelijk geval doet zich voor wanneer op grond van een beschikking moet worden betaald en de in artikel 4.4.1.3, eerste lid, geregelde termijn van zes weken zonder betaling is verstreken. Een dergelijk geval doet zich eveneens voor indien op grond van een beschikking moet worden betaald en op de voet van artikel 4.4.1.3, tweede lid, bij of krachtens wettelijk voorschrift een andere termijn voor betaling is vastgesteld, welke zonder betaling is verstreken.
De regeling van het verzuim sluit aan bij die in het privaatrecht, waar eveneens geldt dat verzuim intreedt wanneer de betalingstermijn verstrijkt zonder dat de schuld is voldaan. Een ingebrekestelling is daarvoor niet nodig: men zie artikel 6:83, aanhef en onderdeel a, BW.
De regeling laat onverlet dat een vordering tot schadevergoeding uit onrechtmatige daad terstond opeisbaar is, zoals geregeld is in artikel 6:83, aanhef en onderdeel b, BW. De toepasselijkheid van titel 4.4 op schadebesluiten brengt met zich dat ook dit soort besluiten in ieder geval de te betalen geldsom en de termijn waarbinnen de betaling moet plaatsvinden, dient te vermelden. Het bestuursorgaan is in verzuim indien het niet binnen de voorgeschreven termijn heeft betaald. De ingangsdatum van de wettelijke rente vangt op grond van het bepaalde in deze afdeling aan op het tijdstip dat het bestuursorgaan met de betaling in verzuim is.
De reikwijdte van deze afdeling is beperkt tot de wettelijke rente die ontstaat door overschrijding van de betalingstermijn. De regeling heeft geen betrekking op de omvang van de financiële aanspraak, die zelf ook een rentecomponent kan bevatten. De regeling laat de vaststelling van de omvang van de schade onverlet, met inbegrip van de eventueel daarbij behorende rentecomponent. De regeling heeft alleen betrekking op het verzuim dat ontstaat indien niet binnen de voorgeschreven termijn is betaald.
Verslag
[29 702, p. 14-15]
Artikel 4.4.2.1 en 4.4.2.2
Indien niet tijdig is betaald, treedt verzuim in met als gevolg dat de wettelijke rente verschuldigd wordt, zoals geregeld in artikel 4.4.2.2. Is het bestuursorgaan schuldeiser, dan zal het na het intreden van verzuim in beginsel een aanmaning zenden en vervolgens verdere invorderingsmaatregelen kunnen treffen. Artikel 4.4.2.1 regelt het tijdstip waarop de schuldenaar geacht wordt in verzuim te zijn. Met het begrip «verzuim» is aangesloten bij artikel 6:81 e.v. BW .De regeling is volgens de memorie van toelichting vooral van belang voor het bepalen van het begin van de termijn waarover wettelijke rente moet worden betaald, maar het verzuim heeft ook andere gevolgen. Zo kan het bestuursorgaan eerst een aanmaning sturen wanneer het verzuim is ingetreden. Het verzuim ontstaat wanneer de schuldenaar niet tijdig heeft betaald. Het primaire oogmerk van de aanmaning is de schuldenaar in de gelegenheid te stellen alsnog de vordering te voldoen. De schuldenaar wordt tevens gewaarschuwd voor mogelijke invorderingsmaatregelen. Hij krijgt nog twee weken om zijn schuld te voldoen. Een soort terme de grâce. Hoe verhouden deze twee weken van respijt zich tot het gegeven dat de harde zes weken termijn duidt op een fatale termijn en de schuldenaar daarmee zonder ingebrekestelling al in verzuim is, zo vraagt de commissie.
De leden van de LPF-fractie merken op dat het artikel 4.4.2.1 de volgende – nogal cryptische – zin bevat: «De regeling laat de vaststelling van de omvang van de schade onverlet, met inbegrip van de eventueel daarbij behorende rentecomponent» (p.46).Betekent deze zin dat naast de wettelijke rente nog een «extra» percentage aan rente als schadevergoeding kan worden gevraagd?
Nota naar aanleiding van het verslag
[29 702, p. 16-17]
23. Artikel 4.4.2.1 en 4.4.2.2 Indien niet tijdig is betaald, is de schuldenaar in verzuim. De betalingstermijn bedraagt doorgaans zes weken. De aanmaningstermijn is in de regel twee weken. De commissie vraagt hoe deze twee termijnen zich tot elkaar verhouden. Het antwoord hierop is dat het verzuim intreedt zodra de betalingstermijn is verstreken. Maar het bestuursorgaan kan dan niet onmiddellijk gaan invorderen. Alvorens tot invordering over te gaan dient het bestuursorgaan de schuldenaar een aanmaning te sturen, waarin de schuldenaar nog twee weken de tijd krijgt om zijn schuld te voldoen. Voordat invorderingsmaatregelen kunnen worden genomen, zijn bij een betalingstermijn van zes weken dus minstens acht weken verstreken. Aangezien het verzuim intreedt zodra de in de betalingsbeschikking genoemde betalingstermijn is verstreken, is de schuldenaar wettelijke rente verschuldigd over de termijn die hem in de aanmaning wordt gegund.
24. De geciteerde zin heeft betrekking op de vordering tot schadevergoeding uit onrechtmatige daad. Bij een onrechtmatige daad is de schuldenaar in de regel wettelijke rente verschuldigd vanaf het moment dat de schadetoebrengende gebeurtenis plaatsvond. De betalingsbeschikking, met de betalingstermijn, wordt veelal eerst op een veel later tijdstip genomen. Titel 4.4 heeft geen betrekking op de grond waarop de betalingsbeschikking wordt genomen. Deze regeling geeft voorschriften over de wettelijke rente die verschuldigd is als de in de betalingsbeschikking genoemde betalingstermijn is verstreken. Over de samenstelling van het verschuldigde bedrag, en dus ook over de rente die reeds verschuldigd kan zijn, zwijgt titel 4.4. Bepalingen daarover zouden wellicht kunnen worden opgenomen in een bestuursrechtelijke regeling over schadevergoeding. Zoals gezegd, is een studiegroep ingesteld die zich over schadevergoeding buigt.