[Artikel 8:96f]

[…]

Dit artikel is met ingang van […] gewijzigd bij wet van […] (voorontwerp Wet schadevergoeding bij overschrijding redelijke termijn).
Voorontwerp

Indien de bestuursrechter het verzoek geheel of gedeeltelijk toewijst, veroordeelt hij het bestuursorgaan of de Staat tot vergoeding van de schade, of een deel daarvan.

Memorie van toelichting

De in het eerste lid bedoelde uitspraak werkt uitsluitend tussen de bij de verzoekschriftprocedure betrokken partijen. De procedure leidt immers niet tot vernietiging van een besluit. De rechter kan bepalen dat de schadevergoeding geheel dient te worden betaald door het bestuursorgaan, indien de overschrijding van de redelijke termijn geheel tot de bestuurlijke fase is te herleiden. Evenzo kan hij de Staat veroordelen tot betaling van de gehele schadevergoeding, indien de termijnoverschrijding aan de rechtbank en/of de hogerberoepsrechter is te wijten. Als de overschrijding zowel aan het bestuursorgaan als aan de betreffende rechterlijke instanties is te wijten, dan kan de rechter bepalen dat beiden een deel van het bedrag moeten betalen. Van belang is dat de schadevergoeding spoedig na de uitspraak wordt betaald aan de verzoeker. Volgens EHRM-jurisprudentie mag beginsel niet meer dan zes maanden verstrijken tussen de uitspraak en betaling van de schadevergoeding (EHRM 29 maart 2006, Cocchiarella tegen Italië, appl. no. 64886/01). In de zaak Simaldone tegen Italië van 31 maart 2009 (appl. no. 22644/03) oordeelde het EHRM dat een wettelijke regeling die op zichzelf aan de standaarden van artikel 13 EVRM voldoet, toch in strijd kan komen met die bepaling, wanneer betaling op grond van die regeling min of meer structureel te laat plaats vindt.

Share This